Najczęściej pojawia się wśród 40-50-latków i objawia się zaczerwienieniem twarzy, popękanymi naczynkami krwionośnymi i ostrą reakcją przypominającą alergię na większość kosmetyków do twarzy.
Trądzik różowaty zajmuje czoło, podbródek, policzki i nos. Jego główny objaw to rumień, ale pojawiają się też krostki i grudki. Pierwsze manifestacje choroby pojawiają się po ukończeniu 30 roku życia, a 10-20 lat później notuje się szczyt zachorowań. Znacznie częściej choroba dotyka kobiet, niż mężczyzn. Jednak to u mężczyzn spotyka się postaci najbardziej zaawansowane. Trądzikowi różowatemu często towarzyszy zapalenie powiek lub spojówek.
Przyczyny trądziku różowatego
Wciąż nie wiadomo co powoduje trądzik różowaty. Najprawdopodobniej wpływ na rozwój choroby ma nadpobudliwość układu nerwowego. Choroba uwidacznia się także u osób, które mają chorobę wrzodową, i inne choroby układu pokarmowego oraz kłopoty hormonalne. Trądzikowi różowatemu sprzyja kontakt ze słońcem, w związku z tym należy unikać opalania, zwłaszcza w solarium. Podobnie jak dużych zmian temperatur i korzystania z sauny.
Duże znaczenie ma właściwa pielęgnacja skóry oraz unikanie pikantnych potraw i alkoholu, które mogą zaostrzać objawy.
Odmiany trądziku różowatego
Trądzik różowaty może występować też w postaci ocznej. Nie jest to wcale rzadkie i zdarza się u co trzeciego chorującego. Pacjenci skarżą się na światłowstręt i uczucie „piasku” pod oczami. Jeśli odpowiednio szybko nie rozpocznie się leczenia, choroba może zając też rogówkę oraz przednią komorę oka, prowadząc do problemów z widzeniem. Leczenie należy więc prowadzić we współpracy okulisty i dermatologa.
Inna odmiana trądziku różowatego to Rhinophyma. W tym przypadku skóra jest przerosła, lsniąca , i pokryta guzami. Widoczne są wydatne pory, z których można wycisnąć mazistą treść. Postać ta występuje głównie u mężczyzn.
Najbardziej nietypową odmianą, w której zazwyczaj nie występuje zaczerwienienie twarzy, jest postać ziarniniakowa (lipoid prosówkowy twarzy). Charakteryzuje się obecnością licznych małych czerwonobrązowych grudek i guzków, mogących wykazywać tendencję do rozpadu. Typowe umiejscowienie to powieki i okolica wokół ust.
Kiedy zgłosić się do lekarza
Na trądzik różowaty narażone są przede wszystkim osoby z I i II fototypem skóry, czyli jasnymi włosami, oczami i skórą. Szacuje się, że na tę chorobę przewlekłą może cierpieć nawet 10% społeczeństwa. Od razu po zauważeniu objawów należy zgłosić się do lekarza specjalisty. Zaczerwienienie na twarzy, które nie ustępuje zawsze powinno być alarmujące. Nawet jeśli ostatecznie okaże się, że nie jest to trądzik różowaty, może być innym schorzeniem dermatologicznym.
Leczenie trądziku różowatego
Leczenie trądziku różowatego nie jest łatwe i musi być przeprowadzone wielotorowo. Terapię dopasowuje się do wieku pacjenta oraz innych jego schorzeń, a także stosowanych przez niego leków. Niezwykłą rolę pełnią również zabiegi medyczne (zamykanie naczyń, laserowe leczenie rumienia). Z kolei w przypadku rhynophyma wielu pacjentów wymaga przeprowadzania leczenia chirurgicznego.
Zobacz również: Usuwanie blizn po trądziku laserem
Niezwykle istotne jest unikanie czynników zaostrzających takich jak słońce czy nagłe zmiany temperatur, a także prawidłowa pielęgnacja skóry.
Więcej informacji na temat leczenia trądziku różowatego: http://wylecztradzikrozowaty.pl/tradzik-rozowaty-leczenie/
